يكي از سرشناسان و پولداران كوفه، شبث بن ربعي است، كه در نفاق و بوقلمون صفتي معروف بود و در احوالات او مي نويسند:

او در آغاز كار خود مؤذن «سجاح» (زني كه در زمان رسول خدا (ص) ادعاي پيغمبري كرد.) بود و سپس مسلمان شد و در زمان خلافت اميرالمؤمنين علي (ع) با آن حضرت بيعت كرد و چند بار نيز از طرف آن حضرت مأمور رساندن پيام و نامه به معاويه بود، و مكالماتي هم با معاويه دارد و سخناني ميان آن دو رد و بدل شد.

پس از جريان حكميت، از جنگ با خوارج و همراه شدن با علي (ع) خودداري كرده و پس از چندي به خوارج ملحق شد؛ و پس از شهادت اميرالمؤمنين (ع) در زمره ي اصحاب امام حسن (ع) درآمد و سپس به معاويه ملحق شد.

پس از مرگ معاويه از كساني بود كه به امام حسين (ع) نامه نوشت و آن حضرت را به رفتن كوفه دعوت كرده آمادگي خود را براي ياري آن بزرگوار اعلام نمود، و چون عبيدالله بن زياد به كوفه رفت و اوضاع كوفه تغيير كرد جزء سرداران عبيدالله بن زياد قرار گرفت و به جنگ امام حسين (ع) درآمد و پس از شهادت امام حسين (ع) نيز براي خوشايند دستگاه خلافت و امارت به شكرانه ي كشته شدن آن حضرت مسجدي در كوفه بنا كرد.

او پس از خروج مختار در زمره ي ياران مختار درآمد و به خونخواهي امام حسين (ع) قيام كرد؛ و پس از آمدن مصعب بن زبير به كوفه و شكست مختار، در زمره ي لشگريان مصعب درآمد و رئيس شهرباني و شرطه ي مصعب در كوفه گرديد و در قتل مختار شركت كرد.

تا اينكه حدود 80 سال عمر ننگين و سراسر نفاق او به پايان رسيد و رخت از اين جهان بربست. [1] .