بازگشت

وصيت نامه ي امام حسين


در مقتل خوارزمي و فتوح ابن اعثم آمده است كه امام (ع) هنگامي كه خواست از مدينه حركت كند وصيت نامه ي زير را نوشته و به محمد بن حنفيه برادر خود سپرد و متن آن وصيت نامه اين بود: «هذا ما اوصي به الحسين بن علي الي أخيه محمد بن الحنفية، ان الحسين يشهد أن لا اله اله الله وحده لا شريك له و ان محمد عبده و رسوله جاء بالحق من عنده ان الجنة حق و النار حق و الساعة آتية لا ريب فيها و أن الله يبعث من في القبور.

و اني لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما، و انما خرجت لطلب الاصلاح في امة جدي، اريد ان آمر بالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيرة جدي و ابي علي بن أبيطالب فمن قبلني بقبول الحق فالله اولي بالحق و من رد علي هذا اصبر حتي يقضي الله بيني و بين القوم و هو خير الحاكمين.» يعني؛ اين است آنچه وصيت مي كند حسين بن علي


به برادرش محمد بن حنفيه: حسين گواهي مي دهد كه معبودي جز خداي يكتا كه شريكي ندارد نيست، و براستي محمد بنده و رسول او است كه به حق نزد او آمده و براستي بهشت و جهنم حق است و قيامت آمدني است و شكي در آن نيست و خدا هر آن كس را كه در گورها هستند برمي انگيزد. براستي كه من خودسرانه و روي هوي و هوس بيرون نيامده و قيام نكردم و نه به منظور فساد كردن و ستم، و جز اين نيست كه براي اصلاح جويي ميان امت جدم خروج كردم مي خواهم امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره ي جدم و پدرم علي بن ابيطالب حركت كنم، پس هر كس مرا به پذيرفتن حق پذيرفت او به حق سزاوارتر است و هر كس مرا رد كرد من صبر مي كنم تا خداوند ميان من و اين مردم حكم كند كه خدا بهترين حاكمان است.