بازگشت

داستان فرشته اي كه از بركت اين مولود بزرگوار مورد لطف الهي قرار گرفت


در روايات شيعه و اهل سنت با اختلاف بسيار و اجمال و تفصيل زياد، داستاني از هبوط جبرئيل به همراه صفوفي از فرشتگان براي تهنيت به رسول خدا (ص) در مراسم ولادت امام حسين (ع) نقل شده كه ما يكي از آن روايات را كه مختصرتر از ديگران است براي شما بازگو كرده و در پايان به روايات ديگر اشاره مي كنيم.

شيخ صدوق (ره) در كتاب امالي به سندش از امام صادق (ع) روايت كرده است كه فرمود: «هنگامي كه حسين بن علي (ع) به دنيا آمد خداي عزوجل جبرئيل را مأمور كرد تا با هزار فرشته براي تبريك و تهنيت به رسول خدا (ص) بر زمين فرودآيد.»

جبرئيل نيز طبق مأموريت الهي بر زمين هبوط كرد و به جزيره اي رسيد كه فرشته اي به نام «فطرس» در آن به سر مي برد كه از حاملان عرش بود و بر اثر كندي در انجام فرمان الهي پر و بالش شكسته و در آن جزيره سقوط كرده بود و هفتصد سال در آنجا به عبادت خداي تعالي مشغول بود.

در اين وقت فرشته ي مزبور كه جبرئيل را مشاهده كرد پرسيد: «به كجا مي روي؟»جبرئيل پاسخ داد: «خداوند به حضرت محمد (ص) نعمتي داده كه من براي تهنيت و تبريك به نزد او مي روم.»


فطرس گفت: «مرا نيز با خود ببر، شايد حضرت محمد (ص) در حق من دعا كند.»جبرئيل آن فرشته را به همراه خود برد و به رسول خدا (ص) از طرف خداي عزوجل تبريك آن مولود جديد را به آن حضرت عرض كرد، سپس داستان فطرس را نيز به اطلاع رسول خدا (ص) رسانيد. آن حضرت به او فرمود: «بدن خود را به اين مولود بمال و به جاي خود بازگرد.»

فطرس بدن خود را به آن مولود عزيز ماليد و به بركت او مجددا پر و بال پيدا كرد و به جاي خود بازگشت. فطرس هنگام بازگشت به رسول خدا (ص) عرض كرد: «أما ان امتك ستقتله، و له علي مكافاة ألا يزوره زائر الا ابلغته عنه، و لا يسلم عليه مسلم الا ابلغته و لا يصلي عليه مصل الا ابلغته صلاته، ثم ارتفع.» [1] يعني؛ بدان كه امت تو در آينده، اين مولود را مي كشند و من به پاداش اين حقي كه اين فرزند بر من پيدا كرد هر زائري كه او را زيارت كند، زيارت آن زائر را به او مي رسانم، و هر كس كه بر او سلامي كند، سلامش را به او ابلاغ خواهم كرد، و هر كس كه بر او درودي فرستد آن درود را بر او مي رسانم. سپس فطرس صعود كرد و به آسمان بازگشت.»

نظير اين حديث را نيز ابن شهرآشوب در مناقب و راوندي در خرائج روايت كرده اند و نيز در كتاب كامل الزياره و سرائر نقل شده است. [2] .

در برخي از روايات كه با تفصيل بيشتري نقل شده، نام آن فرشته «صلصائيل» ذكر شده است [3] و در حديث ديگري كه در اكمال الدين صدوق آمده و نظير آن نيز در كتابهاي اهل سنت ذكر شده، نام آن فرشته «دردائيل» آمده است [4] و الله اعلم.



پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 43، ص 244 و ج 251، ص 182.

[2] بحارالانوار، ج 43، ص 244 و 251 و ج 44، ص 182.

[3] مانند روايت شيخ در کتاب الغيبة (بحارالانوار، ج 43، ص 259 - 258).

[4] بحارالانوار، ج 43، ص 348؛ و ملحقات احقاق الحق، ج 11، ص 286 - 284.