در رواياتي كه برخي از آنها در داستان ولادت سبط اكبر رسول خدا (ص) امام حسن مجتبي ذكر شد و مرحوم صدوق و ديگران آنها را نقل كرده اند، آمده است كه چون حسين (ع) به دنيا آمد او را به نزد رسول خدا (ص) بردند تا نامي براي او بگذارد. رسول خدا (ص) فرمود: «من در نامگذاري اين فرزند بر خداي عزوجل سبقت نمي جويم.»

سپس جبرئيل نازل شد و عرض كرد: «يا محمد العلي الأعلي يقرئك السلام و يقول لك: علي منك كهارون من موسي، سم أبنك هذا باسم ابن هارون.» يعني؛ منزلت و مقام علي در نزد تو همانند مقام و منزلت هارون نسبت به موسي است، از اين رو نام فرزند او را به نام فرزند هارون نامگذاري كن.

رسول خدا از جبرئيل پرسيد: «نام فرزند هارون چه بود؟»

جبرئيل عرض كرد: «نام او شبير بود.»

رسول خدا (ص) فرمود: «زبان من عربي است.»

جبرئيل عرض كرد: «نام او را حسين بگذار.» و رسول خدا اين نام را براي فرزندش انتخاب فرمود. [1] .