ابن حجر و ديگران روايت كرده اند كه ام الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب، عموي رسول خدا (ص)، كه نامش لبابه بوده است، خوابي ديد كه موجب نگراني و اضطراب خاطر او گرديد و براي تعبير آن به نزد رسول خدا آمد و خواب خود را اين گونه بيان كرد: «رأيت أن عضوا من أعضائك في بيتي؟» يعني: در خواب ديدم كه عضوي از اعضاي بدن شما در خانه ي من قرار گرفته است؟

رسول خدا (ص) خواب او را چنين تعبير كرد و فرمود: «تلد فاطمة غلاما و ترضعينه بلبن قثم» يعني؛ فاطمه پسري به دنيا مي آورد و تو او را به شير «قثم» [1] شير خواهي داد.

طولي نكشيد كه فاطمه (س) حسين (ع) را به دنيا آورد و لبابه او را نزد خود برد. [2] .

[1] «قثم»، به ضم قاف و فتح ثاء، يکي از فرزندان عباس و لبابه است.

[2] الاصابه، ج 4، ص 461؛ و مستدرک الصحيحين، ج 3 ص 127. از طريق شيعه نيز مرحوم مجلسي اين روايت را با مختصر اختلافي از شيخ جعفر بن نما در کتابهاي مثير الاحزان و از کتاب عدد نيز روايت کرده است؛ و بحارالانوار، ج 43، ص 242 و ج 44، ص 246؛ و در کشف الغمة نيز به طور مرفوع از ام‏الفضل نقل شده؛ و از امالي صدوق و مناقب ابن‏شهرآشوب نيز نظير همين روايت از ام‏ايمن نقل شده است. (بحار، ج 43، ص 243 - 242).