چنانكه قبلا گفتيم فاطمه زهرا عليهاالسلام داراي مقام شامخ و بلندي نزد حضرت رسول صلي الله عليه و آله بود. تا حدي كه خشنودي او را خشنودي خويش مي دانست و بارها به اصحاب سفارش مي كرد كه رضايت و خشنودي فاطمه عليهاالسلام را به دست آورند اما با كمال تعجب و تأسف بايد گفت كه آنها نه تنها رضايت او را جلب نكردند بلكه با تمام وجود در خشمگين ساختن او تلاش كردند. به تعبير برخي از بزرگان اگر پيامبر سفارش كرده بود كه او را


اذيت و آزار دهيد بيش از اين كه انجام دادند ممكن نبود. در مورد آزارها و آسيب هايي كه به فاطمه عليهاالسلام رساندند قبلا در بحث «پيامدهاي سقيفه» مطالبي را متذكر شديم.

به هر حال آنچه مسلم است اين است كه برخلاف سنت رسول خدا صلي الله عليه و آله علاوه بر اينكه فاطمه عليهاالسلام را از حقش محروم ساختند، آن قدر به او شكنجه دادند كه هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله جان سپرد و به فيض شهادت نايل آمد. [1] .


تمتعنا متعتين علي عهد النبي صلي الله عليه و آله الحج و النساء فنهانا عمر عنهما فانتهينا [2] جابر بن عبدالله