بازگشت

تبعيت كوركورانه


يكي از اصول حاكم بر جامعه جاهلي، تبعيت كوركورانه از آباء و اجداد و رؤساي قبايل بود، و عمده ي باورهاي مردم بر ظن و گمان تكيه داشت و كمتر از استدلال و منطق بهره مي بردند. در عصر جاهلي، مردم نه تنها از علم و دانش بهره مند نبودند كه از تعقل و تفكر نيز حظ چنداني نداشتند.

قرآن كريم در آيات متعدد در اين باره سخن گفته است كه برخي ازآنها را متذكر مي شويم:

«و اذا قيل لهم تعالوا الي ما انزل الله و الي الرسول قالوا حسبنا ما وجدنا عليه اباءنا» [1] .

هنگامي كه به آنها گفته شود:«به سوي آنچه خدا نازل كرده، و به سوي پيامبر بياييد


مي گويند:«آنچه از پدران خود يافته ايم، ما را بس است.»

و درباره امم پيشين فرمود:

«و كذلك ما ارسلنا من قبلك في قرية من نذير الا قال مترفوها انا وجدنا اباءنا علي امة و انا علي آثارهم مقتدون» [2] .

و اين گونه در هيچ شهر و دياري پيش از تو پيامبر انذاركننده اي نفرستاديم مگر اينكه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند:«ما پدران خود را بر آييني يافتيم و به آثار آنان اقتدا مي كنيم.»

و روز قيامت اظهار مي دارند:

«ربنا انا اطعنا سادتنا و كبرائنا فاضلونا السبيلا» [3] .

پروردگارا ما از سران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنان ما را گمراه ساختند!

و در مورد تبعيت افراد از ظن و گمان به جاي فكر و استدلال، قرآن كريم مي فرمايد:

«ان تتبعون الا الظن ان انتم الا تخرصون» [4] .

شما جز از خيالات باطل خويش پيروي نمي كنيد و جز به گزافه و دروغ سخن نمي گوييد، و همچنين مي فرمايد:

«و ما يتبع اكثرهم الا ظنا ان الظن لا يغني من الحخق شيئا» [5] .

اكثر اين مردم جز از خيال و گمان باطل از چيزي پيروي نمي كنند. در صورتي كه گمان و خيالات موهوم، كسي را بي نياز از حق نمي گرداند (و به علم و يقين نمي رساند).

گواه ديگر بر اينكه مردم عصر جاهلي از ظن و گمان به جاي فكر و منطق بهره مي بردند. استفاده آنها از قياس به جاي برهان است آنها با اين طرز فكر قدرت خدا را با قدرت خودشان مقايسه مي كردند و با تعجب مي گفتند:«من يحيي العظام و هي رميم» و خداوند متعال در پاسخ فرمود:«قل يحييها الذي انشأها اول مرة» [6] .


انما الخمر و الميسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه. [7] قرآن كريم


پاورقي

[1] مائده (5)، آيه‏ي 104.

[2] زخرف (43)، آيه‏ي 23.

[3] احزاب (33)، آيه‏ي 67.

[4] انعام (6)، آيه‏ي 148.

[5] يونس (10)، آيه‏ي 36.

[6] يس (36)، آيات 78 - 79، چه کسي اين استخوان‏هاي پوسيده را زنده مي‏کند؟! بگو: «همان کسي آن را زنده مي کند که نخستين بار آن را آفريد.».

[7] مائده (5)، آيه‏ي 90، اي کساني که ايمان آورده‏ايد شراب و قمار و بت‏ها و ازلام (نوعي تير که بدان بخت‏آزمايي مي‏کردند) پليدي و از عمل شيطان است از آنها دوري کنيد.