امام حسين عليه السلام پس از نماز صبح، سپاه خويش را كه متشكل از 32 تن سواره و 40 تن پياده بودند، به سه دسته تقسيم كرد. دسته اول را در بخش ميمنه، دسته دوم را در بخش ميسره و دسته اي را ميان آن دو قرار داد. فرماندهي بخش ميمنه را به «زهير بن قين» و فرماندهي بخش ميسره را به «حبيب بن مظاهر» واگذار كرد و خود در وسط دو سپاه مستقر شد و بيرق سپاه را به برادرش عباس بن علي عليه السلام معروف به قمر بني هاشم سپرد و خيمه ها را در پشت سر قرار داد. عمر بن سعد نيز سپاهيان جنايت پيشه خود را به چند گروه تقسيم كرد. وي، فرماندهي بخش ميمنه را به عمر بن حجاج، فرماندهي بخش ميسره را به شمر بن ذي الجوشن، فرماندهي سواره نظام را به عروه بن قيس و فرماندهي پياده نظام را به شبث بن ربعي واگذار كرد. وي بيرق، ننگين سپاه خود را به غلامش «دريد» سپرد. دو سپاه در برابر يك ديگر صف آرايي كرده و براي آغاز نبرد سرنوشت ساز، لحظه شماري مي كردند.