بازگشت

ماه محرم- سال ششم هجري قمري


ازدواج پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله با ريحانه زيد. [1] .

ريحانه دختر زيد بن عمر و بن خناقة بن شمعون بن زيد، از طايفه يهود «بني نظير» بود كه با مردي از يهود طايفه «بني قريظه» به نام «حكم» ازدواج كرده بود. طايفه بني قريظه كه در يكي از محله هاي مدينه ساكن بودند، در هنگام هجوم مشركان و كافران عرب به مدينه و محاصره اين شهر و وقوع جنگ احزاب «خندق»، نسبت به پيامبر صلي الله عليه و آله و مسلمانان خيانت ورزيده و با مهاجمان، همنوايي و همكاري كرده بودند. بدين جهت پس از پايان جنگ احزاب، رسول خدا صلي الله عليه و آله مامور نبرد با خائنان و پيمان شكنان بني قريظه گرديد.

يهوديان پس از مقاومت هاي فراوان و ستيزه جويي هاي بي امان، سر آخر تسليم شدند و همه مردان آنان محكوم به اعدام و فرزندان و زنان آنان اسير و دارايي هاي و املاك آنان به غنيمت مسلمانان در آمد. [2] .

از ميان زنان اسير، ريحانه زيد، سهم رسول خدا صلي الله عليه و آله گرديد.

آن حضرت، وي را در خانه زني به نام «ام منذر بنت قيس» ساكن گردانيد و دين اسلام را بر وي عرضه كرد. بنا به روايت ابي بكر بن عبدالله بن أبي جهم، در آغاز ريحانه از پذيرش دين اسلام، امتناع ورزيد و بر كيش يهوديت اصرار مي نمود ولي پس از آشنايي با پيامبر صلي الله عليه و آله و اهداف دين مقدس اسلام، آمادگي خويش را براي پذيرش اسلام اعلام كرد و مسلمان شد.

پيامبر صلي الله عليه و آله وي را از بند بردگي آزاد نمود و سپس با رضايت و اختيار وي، با او ازدواج كرد و مهريه اي همانند مهريه زنان ديگرش به وي پرداخت نمود.

بنا به روايت طبري، تاريخ ازدواج پيامبر صلي الله عليه و آله با ريحانه، محرم سال ششم هجري بود. [3] .

ريحانه از زنان صاحب فضل، ادب و جمال بود و اسلام را به نيكي آموخت و از آن پس تا آخر عمرش در خانه پيامبر صلي الله عليه و آله و مكتب رهاي بخش آن حضرت به سر برد.

سرانجام در اواخر سال دهم هجري پس از بازگشت رسول خدا صلي الله عليه و آله از حجة الوداع، در مدينه وفات يافت و در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد. [4] .

مدت زندگاني وي با رسول خدا صلي الله عليه و آله، پنج سال بود و از آن حضرت صاحب فرزندي نگرديد.


پاورقي

[1] تاريخ الطبري، ج 11، ص 596، و تاريخ دمشق، ج 3، ص 241.

[2] منتهي الآمال، ج 1، ص 72.

[3] تاريخ الطبري، ج 11، ص 596.

[4] نک: زوجات النبي صلي الله عليه و آله و اولاد، ص 232، و اعلام النساء، ج 1، ص 474.