بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

محبت و دوستي زينب كبري (س) به امام حسين (ع) آن چنان بود كه خواهرانش اين گونه نبودند. گفته اند: اين محبت و دوستي زينب (س) از ايام و روزگار طفوليت و كودكي وي بوده، به طوري كه آرام نمي گرفت، مگر در پهلوي امام حسين (ع) و عليا حضرت فاطمه (س) رسول خدا (ص) را از آن آگاه ساخت. رسول خدا (ص) گريه كرد و فاطمه (س) را از مصايب و اندوه ها و گرفتاري زينب (س) آگاه نمود. [1] .