بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

شيخ صدوق، محمد بن بابويه (ره) مي گويد: حضرت زينب (س) نيابت خاصي از طرف امام حسين (ع) داشت و مردم در مسائل حلال و حرام به او مراجعه كرده از او مي پرسيدند، تا اينكه حضرت سجاد (ع) بهبود يافت.

شيخ طبرسي (ره) گويد: حضرت زينب (س) روايات بسياري را از قول مادرش حضرت زهرا (س) روايت كرده است.

از عماد المحدثين روايت شده است كه: حضرت زينب (س) از مادر و پدر و برادرانش و از ام سلمه و ام هاني و ديگر زنان روايت مي كرد و از جمله كساني كه از او روايت كرده اند، ابن عباس و علي بن الحسين (ع) و عبدالله بن جعفر و فاطمه صغري دختر امام حسين (ع) و ديگرانند.

همچنين ابوالفرج گويد: زينب بانويي عقيله كه ابن عباس سخنان حضرت زهرا(س) را در مورد فدك از قول او نقل كرده و مي گويد: عقيله ما، زينب دختر علي (ع) به من گفت.

از ظاهر فرمايش فاضل دربندي و ديگر عالمان چنين به دست مي آيد كه حضرت زينب كبري (س) علم منايا و بلايا (خوابها و حوادث آينده) را همچون بسياري از ياران حضرت علي (ع)، مانند ميثم تمار و رشيد هجري و برخي ديگر مي دانسته و بلكه در ضمن اسراري كه بيان كرده، به طور قطع و مسلم آن حضرت را از مريم دختر عمران و آسيه دختر مزاحم و ديگر زنان با فضيلت برتر دانسته است.

وي در ضمن فرمايش حضرت سجاد (ع) كه به آن حضرت فرموده بود: «اي عمه تو بحمدالله دانشمند بدون آموزگار و فهميده بدون آموزنده هستي.»، گويد: اين فرمايش خود دليل و حجت بر آن است كه زينب دختر حضرت اميرالمؤمنين (ع) محدثه بوده يعني به او الهام مي شده است و عمل او از علم لدني و آثار باطني مي باشد. [1] .