بهترين انسانها كساني بودند كه در كربلا به شهادت رسيدند، و در ركاب نور چشم حضرت صديقه طاهره (س) به فوز عظيم نائل آمدند. و بدان جهت خاك كربلا توتياي چشمان اؤلياء گرديد.

كمال همنشين در من اثر كرد، و گر نه من همان خاكم كه هستم.

امّا در مورد تعداد و اسامي آن سعادتمندان اختلاف است ولي در بررسي اصحّ اقوال بعضي تعداد شاهدين عاشورا را هفتاد و دو نفر و بعضي هشتاد و چهار نفر شهيد مي دانند.

بنا بر روايتي سي و دو نفر سوار و هشتاد و دو پياده گفته اند

امّا طبق روايتي از امام باقر عليه السلام كه فرمودند: لشگر جدّم حسين عليه السلام چهل و پنج سوار و صد پياده بودند و به روايتي ديگر سي نفر نيز از لشگر دشمن در شب عاشورا به لشگر مظلوم كربلا ملحق شدند.

بلاخره پس از تحقيق واثق از كتابهاي معتبر تعداد شهداء و سُعداي عظيم القدر كربلا هشتاد و هفت نفر به نظر مي رسد.

در اينجا به جهت تيمّن و تبرك و تمسّك به ارواح آن پاكان درگاه الهي و همچنين اداء دِين نسبت به آن بزرگواران، اسامي ايشان را ياد آور مي شويم. شايد كه قيامت ايشان نيز از ما نامي برده و ياري بكنند. انشاءاللّه

1- حرّ بن يزيد رياحي - 2- مصعب برادر حرّ شهيد - 3- علي خلف ارجمند حرّ - 4- غرّه غلام سعادت مند حرّ - 5- عبداللّه بن عُمَر - 6- بَرير بن خضير همداني - 7- وهب بن عبداللّه كلبي - 8- عَمر بن خالد اَزدي - 9- خالد بن عمر - 10- سعد بن عبد اللّه كلبي - 11- عُمير بن عبداللّه - 12- نافع بن هلال بجلّي - 13- مسلم بن عوسجه - 14 - حبيب بن مظاهر - 15 - ظهير بن حسان - 16 - سعيد بن عبداللّه - 17 - زُهير بن قين - 18 - عبد الّرحمن بن عبداللّه يزني -19 - عمدو بن قر ظه انصاري -20 -جوان آزاد كرده اباذر غفاري - 21 - عمرو بن خالد صيداوي - 22 - خنظلة بن اسعدي شاي - 23 - سُويد بن ابي المطاع - 24 - يحيي بن مازني - 25 - قرّة بن ابي قره غفاري - 26 - مالك بن انس - 27 - عمرو بن مطاع جعفي - 28 - حجّاج بن مسروق - 29 - جواني كه پدر او را در معركه شهيد كرده بودند، بعضي مي گويند پسر مسلم بن عوسجه است - 30 - جناد بن حارث انصاري - 31 - عمر بن جناده - 32 - عبد الرّحمن بن عروه - 33 - عابس بن شبيب شاكري - 34 - شوذب غلام عابس - 35 - عبداللّه غفاري - 36 - عبد الرّحمن غفاري - 37 - غلام ترك سيّد السّاجدين - 38 - زيد بن زياد - 39 - ابو عمرو تهشلي - 40 - يزيد بن مهاجر - 41 - محمد بن بشر حضرمي - 42 - هاشم پسر عم عمر سعد - 43 - هلال بن حجّاج - 44- ابو تمامه صيداوي - 45 - يزيد بن حصين همداني - 46 - سعد غلام امير المؤمنين عليه السلام - 47 - يحيي بن كثير انصاري - 48 - معلّي بن معلّي - 49 - طرمّاح بن عدي بن حاتم - 50 - معلّي بن حنظله - 51 - جابر بن عروه - 52 - مالك - 53 - سيف بن ابي حارث - 54 - مالك بن عبداللّه سريع - 55 - اسامي شهداء از اولاد عقيل بن ابيطالب كه تعدادشان هشت نفر بوده، به شرح زير مي باشد:

عبداللّه بن مسلم عقيل - موسي بن عقيل - محمّد بن مسلم بن عقيل - جعفر بن عقيل - عبداللّه بن عقيل - محمّد بن ابي سعيد عقيل - عليّ بن عقيل.

يكنفر از آل هاشم به نام احمد بن محمّد هاشمي

اولاد جعفر طيّار كه تعدادشان سه نفر بوده است -

محمّد بن عبداللّه بن جعفر - عون بن عبداللّه بن جعفر - عبيد اللّه بن عبد اللّه بن جعفر طيّار - كه همگي فرزندان شير زن كربلا زينب كبري بودند.

فرزندان امام حسن مجتبي عليه السلام كه تعدادشان شش نفر بوده است و همگي جوان بودند. شاهزاده ابوبكر - عبداللّه اكبر - احمد بن حسن عليه السلام - ابو القاسم بن حسن - قاسم بن حسن - و عبداللّه اصغر-

فرزندان امير المؤمنين علي عليه السلام كه با حضرت سيّد الشّهداء عليه السلام نه نفر بودند.

ابو بكر بن علي - عمر بن علي - عثمان بن علي - جعفر بن علي - عبداللّه بن علي - محمّد بن علي - اصغر بن علي - فضل بن علي - حضرت عبّاس ‍ قمر بني هشام بن علي عليه السلام - حسين عليه السلام شهيد عطشان كربلا-

فرزندان حضرت ابي عبداللّه الحسين عليه السلام كه پنج نفر بودند. علي اكبر شبه النّبي (ص)- جعفر بن حسين عليه السلام محمّد بن حسين عليه السلام عبداللّه بن حسين عليه السلام - علي اصغر كوچكترين شهيد مظلوم كربلا-

مجموع شهدايي كه نامبرده شد، پنجاه و پنج نفر اصحاب و انصار و ياران حضرت سيّد الشّهداء عليه السلام بوده و يك زن كه زوجه وهب و سي و دو نفر نزديكان و برادران و پسر عموها و فرزندان و برادر زاده گان سلطان مظلومان عالم مي باشند، كه در آن صحرا هر يك با اعتقاد كامل و كامل اعتقاد قدم به ميدان جهاد در راه خدا گذارده و سربازي در راه فرزند پيغمبر اسلام (ص) نمودند.

روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد. اللّهمّ اَحشُرنا مَعَهُم.

(احترام امام زمان به تربت سيّدالشهدا (ع))

يكي از بانوان مؤمنه پرهيزگار به نام خديجه ظهوريان فرزند عباسعلي كه هم اكنون قريب نود سال از عمر با بركت خود را پشت سر گذاشته و با آنكه نزديك ده سال است بر اثر سكته از پا در آمده و با كمك عصا خود را به اين سو و آن سو مي كشاند نماز جماعتش ترك نمي شود، نقل مي كند: حدود سي سال قبل مهر تربتي را كه خود از كربلا آورده بودم كثيف شده بود، آن را بردم در آب روان (آب خيابان وسط شهر مشهد مقدس) شستشو دادم و در ميان سطل گذاشته برگشتم، روبروي مسجد دوازده امامي ها كه رسيدم با خودم گفتم خوب است مهر را بر گردانم، تا وقتي كه به منزل مي رسم طرف ديگرش نيز خشك شود، مهر را كه برگردانيدم بر اثر خيس بودن طرف زيرين مهر، قدري تربت به انگشت بزرگم چسبيده انگشتم را به ديوار روبروي مسجد ماليده و رفتم.

شب در خواب ديدم آقاي بزرگواري كه به ذهنم رسيد حضرت حجة بن الحسن امام زمان - ارواحنا فداه - هستند، سرشان را به همان جاي ديوار كه ذكر شده گذاشته و به من مي فرمايند: «اينجا تربت جدّم حسين عليه السلام را ماليده اي!»