در كتاب كامل الزياره و وسايل و كتاب تحفة الزّاير، مجلسي مرحوم روايت نموده است از معاوية بن عمَّار كه گفت: روزي بخدمت مولاي خود امام جعفرصادق عليه السلام مشرَّف شدم، ديدم آن سرور مشغول نماز است چون فارغ شدند، شنيدم كه مناجات مي كرد با پروردگار خود و عرض ‍ مي كرد:

اي خداوندي كه مخصوص كرده اي آينده ما را به كرامت، و وعده داده اي ما را به شفاعت، و علوم رسالت را به ما داده اي و ما را وارث پيغمبران گردانيده اي و ختم كرده اي امتّان گذ شته را و علم گذشته و آينده را به ما داده اي و ما را مخصوص به وصيّت پيغمبر(ص) گردانيده اي و دلهاي مردم را مايل به ما گردانيده اي، بيامرز مرا و برادران مرا به زيارت كنندگان قبر ابي عبداللَّه حسين عليه السلام را كه خرج كرده اند مالهاي خود را، و بيرون آورده اند از شهرها بدنهاي خود را، براي رغبت بر نيكي ما و اميد ثوابهاي تو در صله ما، و براي شاد گردانيدن پيغمبر(ص) تو، و اجابت نمودن ايشان امر ما را، و براي خشمي كه بر دشمنان ما داخل كرده اند، و مقصود ايشان خوشنودي تو است، پس عوض ايشان را از جانب ما به خوشنودي بده، و حفظ كن ايشان را در شب و روز، و رفيق ايشان را در اهل و اولاد، ايشان را كه در وطن خود گذاشته اند، و دفع كن از ايشان شرّ هر جبّار معاند را، و هر ضعيف و قوي از مخلوقات خود و از شرّ شياطين جنّ و انس را، و بده به ايشان زياده از آنچه از تو اميد دارند، اي خداوند ما چون دشمنان عيب و سرزنش كردند با ايشان به سبب بيرون آمدن ايشان به زيارت ما پس مانع ايشان نشد از عزم كردن و بيرون آمدن به زيارت ما، پس رحم كن آن رويهاي ايشان را كه مي مالند بر قبر امام حسين عليه السلام و رحم كن بر آن ديده هاي ايشان كه گريه و آب چشم آن را جاري كرده اند براي ترحّم بر ما، و رحم كن دلهاي ايشان را كه سوخته و جزع كرده اند در مصيبت ما، و رحم كن آن صداهاي ايشان كه بلند كرده اند در مصيبت ما، خداوندا آن خانه ها و بدنها را به تو مي سپارم تا سيراب گرداني از حوض ‍ كوثر و روز تشنگي ايشان.

و از اين قسمت مناجات و دعا بسيار كرد تا اينكه سر از سجده برداشت و عرض كردم: آن دعا كه در حقّ زوّار و گريه كنندگان امام حسين عليه السلام از شما شنيدم، كه مثل آن را در حقّ كسي كه خدا را نمي شناسد مي كرديد، گمان دارم كه آتش جهنّم هرگز بر او نرسد، آرزو كردم كه خدايا كاش حجّ نكرده بودم و به زيارت امام حسين عليه السلام مشرّف ميشدم، آن حضرت فرمودند: چه مانع است تو را اي معاويه. ترك زيارت حسين عليه السلام نكن، عرض كردم فدايت شوم نمي دانستم كه زيارت آن حضرت اينقدر فضيلت دارد، فرمود:

اي معاويه آنهايي كه در آسمان از براي زيارت كننده حسين عليه السلام دعا ميكنند ترك نكن زيارت حسين عليه السلام را از ترس و خوف كسي، زيرا هركس ترك كند زيارت او را آنقدر حسرت مي برد و آرزو مي كند كه اي كاش ‍ آن قدر در نزد قبر آن حضرت مي ماندم كه در آنجا مد فون مي شدم.

آيا دوست نداري كه خدا تو را در ميان آن اشخاصي كه دعا ميكند براي ايشان رسول خدا(ص) و علي عليه السلام و فاطمه (س) و باقي ائمّه معصومين عليه السلام ببيند؟ آيا نمي خواهي از كساني باشي كه در قيامت مي آيند و هيچ گناه براي ايشان نمي باشد؟ آيا نمي خواهي از كساني باشي كه حضرت رسول (ص) در قيامت با ايشان مصافحه ميكند؟ [1] .

(آري رسول خدا (ص) مي فرمايد:

مَن مِسَّ جِلدي لَم تَمسَّ النّار. يعني هركس بدن مرا لمس كند آتش جهنّم بر او نمي رسد پس معلوم است كسي كه با رسول خدا(ص) مصافحه كند آتش دوزخ را البته نخواهد ديد.

اللّهمّ ارزقني زيارت الحسين بحقّ الحسين و جدّه و ابيه و امّه و اخيه و ذرّيته و بنيه عليه السلام.

خدايا روزي كن زيارت امام حسين عليه السلام را بر ما بحقّ امام حسين عليه السلام و جدّش رسول خدا (ص) و پدرش اميرالمؤمنين عليه السلام و مادرش فاطمه زهرا(س) و برادرش امام حسن عليه السلام واولادش عليه السلام.