در بـين مورخـان در مورد اين كه سر امام (ع) را چـه كسي بـريده، اختلاف وجود دارد. اين نظرها عبارت است از:

1 ـ مردي گمنام از قبيله مذحج قاتل امام است. البته گفته شده روايت اين نظر، ضـعيف اسـت. اين نظر را ابـن حـجـر گفتـه اسـت.

2 ـ قاتل امام (ع) حصين بن نمير است. او به امام تيري زد، فرود آمد، سرش را بريد و به كمر اسبـش بـست تا مقرب ابـن زياد گردد.

3 ـ مهاجربن اوس قاتل امام است.

4 - مقـريزي مي گويد: عـمربـن سـعـد امام را بـه قـتـل رسـاند.

5 ـ خولي بن يزيد قاتل امام است.

6 ـ بـرادر خولي، شبـل بـن يزيد، سرامام را جـدا كرد. مورخان گفتـه اند: خولي بـن يزيد خواست سرامام را جدا كند؛ ولي تـرسيد. اما بـرادرش شبـل بـن يزيد سر امام را جدا كرد و بـه خولي داد.

7 ـ سنان بن انس سر امام را جدا كرد.

صدوق در امالي مي گويد: سنان از اسب پايين آمد، محاسن حضرت را گرفت، با شمشير به گلويش مي زد و مي گفت: بـه خدا قسم، من سرت را جدا مي كنم و مي دانم كه تو زاده رسول خدايي و از نظر پدر و مادر بهترين مردمي.

در مقتل ابي مخنف هم دارد كه سرامام (ع) را سنان بريد و به خولي داد. بعد كنار چادر عمربن سعد ايستاد و باصداي بـلند فرياد زد: ركابم را پراز طلا و نقره كن كه من حسين را كشتم.

طبري مي گويد: هنگام شهادت امام حسين (ع) هركه نزديك امام (ع) مي آمد، سنان دورش مي كرد، براي آنكه مبادا كسي ديگر سر آن جناب را ببـرد. سرانجـام سر امام را جـدا كرد و بـه خولي سپـرد.

8 ـ اكثر مورخان و ارباب مقاتل نظرشان اين است كه قاتل و قاطع سرامام (ع) شمر ملعون است. گروهي معتقدند سنان در كشتن امام (ع) به شمر كمك كرده است. جـمعي هم سنان و خولي را در كشتـن امام ياور شمر دانسته اند.