براساس آراي تورن، جنبشهاي اجتماعي بر اصول سه گانه اي پي ريزي شده اند كه در واقع، دليل موجوديت آنهاست، كنش آنها را جهت داده، خصوصيت ويژه اي به شرح ذيل مي دهد. [1] .

1- اصل هويت: يك جنبش اجتماعي ابتدا بايد هويتي داشته باشد يعني اين جنبش بايد مشخص كند كه از چه افرادي تشكيل شده است. سخنگوي چه افراد و يا چه گروه هايي از مردم، و مدافع و محافظ چه منافعي است و جنبش، معرف چه كساني است؟

2- اصل ضديت يا مخالفت: جنبش اجتماعي هميشه در برابر نوعي مانع و يا نيرويي مقاوم قرار دارد و در نتيجه پيوسته براي در هم شكستن دشمن يا دشمناني مي كوشد و لذا جنبش اجتماعي لزوما حريف دارد و بدون آن جنبش اجتماعي نمي تواند وجود داشته باشد.

3- اصل همگاني بودن: يك جنبش اجتماعي با نام ارزشهايي برتر، ايده هاي بزرگ، فلسفه و يا ايده اي مذهبي آغاز مي گردد. كنش آن ملهم از تفكر و عقيده اي است كه تا حد امكان سعي در گسترش و پيشرفت دارد؛ حتي در مواردي كه جنبش، معرف يا نماينده و يا مدافع گروهي خاص است و به نام ارزشها و حقايق جهاني، كه توسط انسانها و يا به وسيله كل جامعه شناخته شده و مورد قبول قرار گرفته اند، ادعاي خود را شروع مي كند.