مسلم كه سلسله جنبان اين خاندان بود، با مقامي بس والا در نزد امام حسين(ع) كه افتخار دامادي اميرالمؤمنين را نيز داشت و از رقيه دختر علي اولادي بهمرسانيده بود، شخصيتي بزرگ و مورد اعتماد ابي عبداللّه(ع) و به عنوان نماينده ويژه و سفير آن حضرت انتخاب شده و به كوفه فرستاده شد تا با سنجيدن شرايط و اوضاع كوفه و بيعت گرفتن از مردم آن سامان اخبار را به آن حضرت گزارش كند. اقدامات مسلم پس از ورود به كوفه در تاريخ ثبت شده و براي هميشه قابل تقدير و ستايش است.

او همچنان به وظيفه خود در پيشبرد اين قيام مردمي با كمال دقت و مراقبت عمل مي كرد به گونه اي كه كوفه را پذيراي ورود امام حسين(ع) نمود، امّا يكباره با آمدن عبيدالله بن زياد اوضاع به هم خورده و سخت پيچيده گشت و در نهايت مسلم بن عقيل پس از ابراز آن حماسه جاويد و نشان دادن آن همه شجاعت و پايمردي سرانجام با اعطاي امان دروغين به او، در دام جلادان عبيدالله بن زياد افتاده و پس از يك برخورد شديد با عبيدالله به طرز فجيعي در كوفه به شهادت رسيد و پيكر پاك و مطهرش را از بالاي قصر الامارة به پائين پرتاب كردند. [1] .