حديث حسين بن علي عليه السلام و كربلاي او، هيچ گاه كهنه نخواهد شد... پس شگفت آور نيست اگر نوشته ي حاضر كه پس از 33 سال از تاريخ نگارش آن، به دست طبع و نشر سپرده مي شود، آكنده از مطالب آموزنده و خواندني و تازه باشد!

نويسنده ي 33 ساله ي كتاب در فرصت 6 ماهه ي آزادي ميان دو زندان (زندان چهار ماهه ي زمستان 1343 - بهار 1344 و زندان ده ساله پاييز 1344 - پاييز 1354) اين كتاب را نوشت؛ و تقدير آن بود كه همين مدت بگذرد تا توفيق چاپ و نشر آن دست دهد!... ناگفته روشن است كه اگر اين نگارش، 33 سال ديرتر - سال 1377 - انجام مي يافت، بسي درست تر و رساتر از اين بود كه اكنون هست.. (مگر آن كه فرض شود نويسنده در اين فاصله ي دراز به هيچ دستاورد علمي جديدي دست نيافته است!) پس بر گفته ي نخستين بايد افزود كه هر چند حديث حسين بن علي (ع) و كربلاي او، هيچ گاه كهنه نخواهد شد و نوشته ي حاضر نيز حاوي مسائل آموزنده ي تازه اي است، اما گفته ها و نوشته هاي بسياري است كه نسل گذشته و حاضر از آن آگاهي يافته اند اما در اين نوشته هيچ نمودي نيافته است...

البته نگارنده، مي توانست با صرف وقت، اين نقيصه ي روشن را جبران كند، اما مجال نبود و اگر هم بود، بازنگري مجدد كتاب حاضر، كتابي ديگر بدست مي داد - كه اگر نه به دگرگوني استخوان بندي كلي - كه بي شك به دگرگوني مصالح و مواد ساختماني آن مي انجاميد... و دريغ است نوشته اي كه «بار» زمان خود را بر دوش دارد، آن را به نسل حاضر منتقل نكند!...

- آري: كتاب حاضر، با آن كه حاوي مسايل و تحليل هاي تاريخي كهنه ناشدني است، اما هم در شيوه ي نگارش و هم در تحليل ها و استنتاجات، حامل فضاي عصر نگارش خويش است؛ نه معناي غمض عين از ضعف ارجاعات و ارائه ي اندك و آشفته منابع كه در همان


زمان نيز مي توانست متقن تر از اين باشد و يا دست كم، مي شد پيش از چاپ به جبران آن پرداخت، ولي با وجود همت ناشر محترم - شركت چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامي - كه پس از سال ها «بدرقه ي راه» نشر اين اثر شد، دير كردي بيش از اين روا نبود... و اين بود كه عليرغم همه ي كاستي ها، كتاب حاضر به دست چاپ و نشر سپرده شد.

لازم مي دانم از برادران و خواهران ارجمند مركز چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامي تشكر نموده و نيز از ارباب نظر درخواست كنم كاستي هاي كتاب را يادآور شوند كه در چاپ هاي بعدي جبران نقيصه گردد. انشاء الله

يادآوري اين نكته مهم نيز ضروريست كه يكي از اثرات مهم شهادت امام حسين عليه السلام در تاريخ اسلام، انقلاب اسلامي ايران بود كه به رهبري حضرت امام خميني رضوان الله عليه و به بركت خون شهداي گران قدر انقلاب به پيروزي رسيد و اكنون در آستانه ي بيستمين سال خود قرار دارد و از اين رو به فصل آخرين كتاب كه «بهره ي ما از انقلاب حسين عليه السلام نام دارد»، «تأثير حادثه ي كربلا در انقلاب اسلامي ايران» بايد افزوده شود اما به همان دلايلي كه گذشت جبران اين نقيصه نيز به چاپ هاي بعد موكول گرديد - اگر خدا بخواهد.

خوانندگان ارجمند، در ضمن مطالعه ي كتاب بدين واقعيت توجه خواهند داشت كه بسياري از آن چه در تحليل ها و استنتاج هاي كتاب حاضر در پيوند با مسائل سياسي و اجتماعي و ديني جامعه ي مذهبي ما آمده است پس از گذشت 33 سال از نگارش كتاب و 20 سال از پيروزي انقلاب اسلامي، هم چنان واقعيت دارد! بخصوص تأكيد مي كنم بر آن چه در فصل آخر در رابطه با مسايل مربوط به وظايف خطير جامعه روحانيت و مبلغان ديني و نيز مردم در قبال آشفتگي و بي سر و ساماني اوضاع تبليغ ديني و مجالس و مراسم سوگواري حضرت سيد الشهداء عليه السلام آمده است.

... اميد مي رود با عنايت خاص دولت كريمه ي جمهوري اسلامي به رهبري حضرت آيت الله خامنه اي و همت و پشتكار و سعي و كوشش حضرات علماي اعلام و مراجع عظام و نسل نوخاسته و پوياي حوزه هاي مقدس علميه و عموم مردم، براي رفع اين كاستي هاي چشمگير و آزار دهنده، برنامه ريزي و اقدام جدي معمول گردد. انشاء الله

سه شنبه يكم محرم الحرام 1419

مطابق با هشتم ارديبهشت ماه 1377

محمد جواد حجتي كرماني