كنيه او، ابوحوشب بود [1] و به دست اميرمؤمنان عليه السلام مسلمان شد و در


عصر خلافت امام، از نيروهاي ويژه (شرطة) آن حضرت بود [2] و در جنگ يمامه نيز حضور داشت. [3] يزيد بن حارث، از سران و اشراف كوفه به شمار مي آمد و به همراه جمعي، نامه دعوتي را براي امام حسين عليه السلام نوشت [4] اما با سپاه ابن سعد براي جنگ با امام حسين عليه السلام به كربلا آمد. [5] روز عاشورا، امام در سخن راني نخست خود، نام ابن حارث و برخي از اشراف كوفه را برد و به آنان يادآور شد. مگر شما برايم ننوشته بوديد: ميوه ها رسيده، باغ ها سرسبز شده و نهرها لبريز گرديده، اگر بيايي بر سپاهي كه برايت آماده شده، وارد خواهي شد، بيا!

ابن حارث در پاسخ، منكر اين دعوت شد. [6] پسر حارث ديدگاهش عثمان بود و از دوست داران امويان به شمار مي رفت [7] هنگامي كه پسر زبير، فردي به نام عبدالله بن يزيد خطمي را والي كوفه قرار داد، يزيد بن حارث، از ياران او گرديد و وي را به كشتن سليمان بن صرد خزاعي و اصحابش ترغيب كرد [8] و آن گاه وي را به حبس مختار تشويق نمود [9] او از كساني بود كه براي كشتن مختار اعزام شد [10] و در


حركتي ديگر، همراه بني ربيعه بر ضد مختار شوريد كه شكست خورد. [11] پسر حارث از سوي عبدالملك مروان به امارت ري گمارده شد و در سال 68 در آن جا كشته شد. [12] .