عزره (يا عروه [1] از كارگزاران حكومت ابوبكر و عمر بود. [2] او از كساني است كه براي امام نوشت و از ايشان براي حضور در كوفه دعوت نمود [3] و آن گاه همراه عمر بن سعد شد تا در نبرد بر عليه امام شركت كند. وقتي ابن سعد از او خواست نزد امام رود و از حضرت بپرسد كه چه چيزي ايشان را به اين جا كشانده است؟ او از آن جايي كه براي امام نامه نوشت بود، از رفتن نزد امام شرم داشت [4] و به ابن سعد گفت:

اي امير! ميان من و حسين بن علي عليه السلام در اين وقت ها، مكاتبه اي بوده و هر نوع كلمات در معني دوستي نوشته ام و چون به وفا مقرون نشد، اين ساعت شرم دارم كه پيش او روم. [5] .

چون روز عاشورا شد، ابن سعد رياست سواره سپاه را به او سپرد. [6] پس از شهادت امام، او به همراه شمر، قيس و عمرو بن حجاج مأمور شد تا سرهاي شهداي كربلا را براي ابن زياد ببرد. [7] .