زحر (زجر) [1] در صفين حضور داشت و آن گاه به مدائن رفت و در هنگام شهادت امام در آن شهر بود [2] پس از واقعه عاشورا، او از طرف عبيدالله بن زياد مأموريت يافت تا سر امام حسين عليه السلام و ساير سرهاي شهداي كربلا را به نزد يزيد بن معاويه برد. [3] زحر، بر ضد مختار

شورش كرد و سپس از كوفه خارج شد [4] و آن گاه به مصعب بن زبير پيوست و با همكاري او بر مختار شوريد. او همچنين با عبدالملك مروان همكاري كامل داشت و تحت فرمان حجاج بود. [5] .

[1] تاريخ بغداد، ج 8، ص 489.

[2] مختصر تاريخ مدينه‏ي دمشق، ج 9، ص 33.

[3] الفتوح، ص 915.

[4] الکامل في التاريخ، ج 4، ص 219.

[5] همان، ج 4، ص 408.