حرمله در روز عاشورا، با زدن تير به طفل شيرخوار امام، عبدالله بن حسين، او را به شهادت رساند [1] همچنين او تيري به


عبدالله بن حسن زد و او را شهيد نمود. [2] حرمله سر حضرت عباس عليه السلام را به همراه خود به كوفه برد [3] و در كوفه بماند تا آن كه مختار ثقفي قيام كرد. منهال در سفري به مكه، امام سجاد عليه السلام را زيارت نمود و آن حضرت از وضعيت حرمله جويا شد و او نيز از زنده بودن حرمله خبر داد. در آن حال، امام دست به دعا بالا برد و فرمود:

«اللهم اذقه حر الحديد، اللهم اذقه حر النار»؛

خدايا گرماي آهن (شمشير) را به او بچشان؛ پروردگارا گرماي آتش را به او بچشان!

منهال مي گويد: چون به كوفه بازگشتم، مختار را ديدم و او مرا همراه خود به مكاني برد؛ در آن حال حرمله را آوردند و او دستور داد تا دست ها و پاهايش را قطع كرده، او را در آتش سوزانيدند. [4] .