بحر، [1] در عصر روز عاشورا با شمشير به سوي امام حسين عليه السلام حمله ور شد عبدالله بن حسن به حمايت از عمو، خود را سپر قرار داد و به بحر گفت: اي پسر خبيث! آيا عمويم را مي كشي؟ بحر بن كعب با


شمشير به او ضربه اي زد. نوجوان با دستش خواست جلوي ضربه شمشير را بگيرد و كه شمشير دستش را تا پوست قطع كرد و دست عبدالله آويران شد و فرياد زد: آي مادرم! حسين بن علي عليه السلام او را گرفت به سينه چسبانيد و عبدالله بر روي سينه امام حسين عليه السلام جان داد. [2] .

بحر بن كعب به هنگام غارت لباس ها و وسايل امام، شلوارهاي آن حضرت را برداشت. [3] پس از اين واقعه، بحر بن مرضي سخت مبتلا شد؛ دستانش در زمستان خشك مي شد و در تابستان به شدت مرطوب مي گشت و از آن خون و چرك بيرون مي آمد و با اين بيماري مرد. [4] .