او در كربلا به امام پيوست و در روز عاشورا در ركاب امام شمشير زد. عمرو بر اثر ضربه اي كه به سرش خورد، به شدت مجروح شد و به زمين افتاد و قومش او را از صحنه ي كار زار بيرون بردند. او بر اثر اين


ضربه، در خانه خويش بستري شد و پس از يك سال درگذشت. [1] در زيارت ناحيه، پس از سلام بر سوار بن ابي عمير، بر اين مجروح نيز سلام داده شده است:«السلام علي المرتث معه عمرو بن عبدالله الجندعي». [2] .