عبدالله بن مسلم بن عقيل
مادرش، رقيه دختر علي عليه السلام است. او پس از علي اكبر، به ميدان رفت [1] و چنين رجز خواند:
اليوم القي مسلما و هو ابي
و عصبة بادوا علي دين النبي [2] .
ليسوا كقوم عرفوا بالكذب
لكن خيار و كرام النسب
من هاشم السادات اهل الحسب
امروز پدرم مسلم را ديدار مي كنم و دلاوراني كه بر دين پيامبر از دنيا رفتند. آنان مرداني نبودند كه به دروغ شناخته شده باشند؛ بلكه نيكان و بزگراني از خاندان بزرگ بني هاشم بودند.
عبدالله در ميدان رزم جنگيد؛ آن گاه عمرو بن صبيح صدائي [3] به مصاف او رفت و تيري به پيشاني او نشانه گرفت. عبدالله دستش را بر پيشاني گذارد كه در آن هنگام، تير دست و پيشاني را به هم دوخت و عمرو تير ديگري به قلبش زد؛ در آن حال، عبدالله بر زمين افتاد و كوفيان وي را محاصره كرده، به شهادت رساندند [4] سن عبدالله بن مسلم به هنگام شهادت، 26 سال بود. [5] .
پاورقي
[1] ابصار العين، ص 91.
[2] مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 105.
[3] ترجمة الامام الحسين عليهالسلام من کتاب بغية الطلب، ص 151.
[4] انساب الاشراف، ج 3، ص 406؛ تاريخ الامم و الملوک، ج 3، ص 331، ارشاد، ج 2، ص 107؛ ابصار لعين، ص 94؛
برخي از قاتل ديگري به نام اسد بن مالک نيز ياد ميکنند. (مناقب آل ابيطالب، ج 4 ص 105؛ تسمية من قتل الحسين عليهالسلام ص 151).
[5] لباب الانساب، ج 1، ص 182.