توجه
به جز نه صحابي پيامبر كه از آنان به تفصيل يادشد، شخصيت هاي ديگري را نيز در زمره ي اصحاب شمرده اند؛ ولي چون چنين انتسابي متكي به متون اصلي و مورد اعتبار تاريخي نيست، اثبات آن مشكل است و در اين بخش تنها به نام آنها بسنده مي كنيم:
جنادة بن حرث سلماني ازدي [1] ، جندب بن حجير خولاني [2] ، جوين بن مالك [3] زاهر بن عمرو مولي عمرو حمق خزاعي [4] ،
زياد بن عريب همداني [5] ، سعد بن حرث [6] ، شبيب بن عبدالله [7] ، عمرو بن ضبيعه ضبعي [8] ، كنانة بن عتيق تغلبي [9] مسلم بن كثير ازدي [10] و يزيد بن مغفل جعفي [11] .
پاورقي
[1] وسيلة الدارين، ص 113؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 234.
[2] تنقيح المقال، ج 1، ص 236؛ وسيلة الدارين، ص 114 به نقل از تاريخ ابن عساکر.
[3] وسيلة الدارين، ص 116.
[4] برخي اين شخص را همان زاهر بن عمر اسلمي کندي دانستهاند که از اصحاب شجره بوده و در حديبيه و خبير شرکت کرده است. (مستدرکات علم رجال الحديث، ج 3، ص 416).
خوئي و شوشتري از يکي دانستن يان زاهر با زاهر اسلمي پرهيز ميکنند. (سيد ابوالقاسم خوئي، معجم رجال الحديث، شمارهي 4645 و 4647؛ محمد تقي شوشتري، قاموس الرجال، ج 4، ص 403).
[5] ابصار العين، ص 134.
[6] وسيلة الدارين، ص 148؛ مستدرکات علم رجال الحديث، ج 4، ص 27.
[7] وسيلة الدارين، ص 155.
[8] همان، ص 105؛ نويسنده به نقل از عسقلاني در الاصابه، مدعي است که عمرو در جنگهاي دوران رسولخدا صلي الله عليه و آله شرکت کرد و سوار کار شجاعي بود.
[9] برخي مدعياند که «کنانة» در جنگ احد، به همراه پدرش «عقيق» شرکت کرد و يکي از ياران پيامبر به شمار ميرفت. (وسيلة الدارين، ص 184؛ الامام لاحسين عليهالسلام في کربلاء، ص 204).
[10] مستدرکات علم رجال الحديث، ج 7، ص 415.
[11] تنقيح المقال، ج 3 ص 328؛ وسيلة الدارين، ص 214.