عبدالرحمن، از صحابه ي پيامبر و از ياران مخلص اميرمؤمنان عليه السلام است. وقتي امام علي عليه السلام، در رحبه، مردم را سوگند داد تا هر كه سخن رسول خدا صلي الله عليه و آله را در روز غدير خم شنيده به پا خيزد، عبدالرحمن به همراه چند صحابي ديگر به پا خاستند و چنين گفتند: گواهي مي دهيم كه ما شنيديم رسول خدا فرمود: آگاه باشيد! همانا خداي عزوجل، ولي من و من ولي مؤمنين هستم؛ هر كه مولاي او هستم، علي مولاي اوست. [1] .

فرزند عبد رب، به هنگام حركت امام حسين عليه السلام از مكه به عراق، با امام همراه شد و در روز عاشورا در حمله ي نخست جنگيد و سپس كشته شد. [2] .