مادرش، رقيه دختر علي عليه السلام است. او پس از علي اكبر، به ميدان رفت [1] و چنين رجز خواند:



اليوم القي مسلما و هو ابي

و عصبة بادوا علي دين النبي [2] .



ليسوا كقوم عرفوا بالكذب

لكن خيار و كرام النسب



من هاشم السادات اهل الحسب

امروز پدرم مسلم را ديدار مي كنم و دلاوراني كه بر دين پيامبر از دنيا رفتند. آنان مرداني نبودند كه به دروغ شناخته شده باشند؛ بلكه نيكان و بزگراني از خاندان بزرگ بني هاشم بودند.



عبدالله در ميدان رزم جنگيد؛ آن گاه عمرو بن صبيح صدائي [3] به مصاف او رفت و تيري به پيشاني او نشانه گرفت. عبدالله دستش را بر پيشاني گذارد كه در آن هنگام، تير دست و پيشاني را به هم دوخت و عمرو تير ديگري به قلبش زد؛ در آن حال، عبدالله بر زمين افتاد و كوفيان وي را محاصره كرده، به شهادت رساندند [4] سن عبدالله بن مسلم به هنگام شهادت، 26 سال بود. [5] .