او پس از كشته شدن ياران امام، از پيش گامان خاندان ابي طالب در نبرد عاشورا بود. عبدالرحمن كه 35 سال داشت [1] به مصادف دشمن رفت و اين رجز را زمزمه مي كرد:



ابي عقيل فاعروفا مكاني

من هاشم و هاشم اخواني



كهول صدق سادة القران

هذا حسين شامخ البيان [2] .



پدرم عقيل است و جايگاهم را بشناسيد؛ از خاندان هاشم و هاشميان برادرانم هستند.

پيران راستي و بزرگان قرآنند و اين حسين، بلندمرتبه و سرور است.

او به خوبي جنگيد و هفده نفر از سوران دشمن را كشت و آن گاه توسط عثمان بن خالد جهني و بشر بن سوط همداني به شهادت رسيد. [3]