در اين منزل، امام، بشر بن غالب را كه از عراق آمده بود، به حضور پذيرفت و از وضعيت آن جا جويا شد. بشر نيز چون فرزدق، از همراهي دل هاي مردم آن سامان با امام و همراهي شمشيرهايشان با بني اميه خبر داد. [1] .

[1] «خلفت القلوب معک و السيوف مع بني‏امية؛ فقال: صدق اخوي بني‏اسد، ان الله يفعل ما يشاء و يحکم ما يريد». (اللهوف، ص 70).