بسم الله الرحمن الرحيم

از حسين بن علي به گروه مسلمانان و مؤمنان: [1] اما بعد، هاني و سعيد


نامه هاي شما را آوردند، و آنها آخرين فرستادگان شما بودند و دانستم همه ي آنچه را كه بيان كرده بوديد. گفتار همه شما اين است كه امامي نداريم، سوي ما بيا، شايد خدا به سبب تو ما را بر هدايت حق جمع كند.

من مسلم بن عقيل را برادر و پسر عمويم كه در خاندان من ثقه ي من است به سوي شما فرستادم و او را امر كردم كه حال و رأي شما را براي من بنويسد. پس اگر براي من نوشت كه رأي خردمندان و اهل فضل و رأي و مشورت شما چنان است كه فرستادگان گفتند و در نامه هاي شما خواندم، به زودي نزد شما مي آيم. ان شاء الله.

سوگند به جان خودم كه امام نيست مگر آن كه به كتاب خدا حكم كند و عدل و داد برپاي دارد و دين حق را منقاد باشد و خويشتن را حبس بر رضاي خدا كند. و السلام. [2] .