پدرش معاويه، مادرش (ميسون) صحرانشين و معلم سرخانه اش سرجون رومي بود. او كنيه و دشمني با بني هاشم و خاندان پيغمبر و بسياري از مسائل مشابه را از پدر و روحيه يصحرانشيني (آزادي و لاقيدي افراطي) و پندارهاي خرافي جاهلي را از مادر، و ميگساري و دشمني با اسلام و مسلمانان را از معلم مسيحي و رومي اش گرفت.

آري او تنها سه سال [1] حكومت كرد، اما در سال اول امام حسين عليه السلام و يارانش را شهيد نمود و كودكان و عزيزانش را سر بريد و زنانش را اسير كرد.

در سال دوم مدينه پيغمبر صلي الله عليه و آله را بر لشكريان خود مباح نمود، بيش از هزار دختر باكره را ازاله ي حيثيت كرد. او چهار هزار نفر از اهل مدينه را در اين واقعه كشت كه در ميان آنها هفتصد مهاجر و انصار و از اصحاب پيغمبر صلي الله عليه و آله بودند.

در سال سوم به خانه ي كعبه (قبله ي مسلمين) منجنيق بست و آنجا را سنگ باران نمود [2] درباره جنايات يزيد از لحاظ فساد عقيده اش و بد طينتي و ستمگري و خون ريزي هاي وي و تحقير و ناچيز شمردن دين خدا همه متفقند، به تمامي كتب تاريخ و سيره مراجعه كنيد، هيچ كس نامي از او نبرده مگر آن كه از او به بدي ياد كرده است.