هجوم هلاكو خان و لشكريانش به شهر بغداد و سقوط شهر به دست آنان به سال 656 ق اتفاق افتاد و در واقع بين بناي شهر بغداد به فرمان منصور دوانيقي و فتح بغداد به دست هلاكو و لشكريانش متجاوز از پنج قرن فاصله بوده است.

علي عليه السلام در سال 39 هجري به شهادت رسيد و اگر فرض كنيم آن خطبه در سال آخر عمر خود القا كرده باشد بايد گفت: اميرالمؤمنين عليه السلام در سال 39 ضمن سخنان خود از فاجعه خونين و حادثه وحشت زايي خبر داده است كه 617 سال بعد به وقوع مي پيوندد.

اگر قلم به دست بگيريد و با دقت خطبه ي حضرت علي عليه السلام را تجزيه كنيد، مي بينيد كلام آن حضرت حاوي چندين خبر غيبي است. او پيش از آن كه از هجوم هلاكو و سقوط بغداد خبر بدهد از خبرهاي غيبي ديگري كه قبلا واقع خواهد شد خبر داده است. شهد بغداد در زمين زوراء تأسيس مي شود، عمارات، محكمي در آن بنا مي گردد، بني عباس آن را اقامتگاه خود قرار مي دهند، مردم زيادي در آن سكونت مي كنند، رؤسا و ثروتمندان در آن جمع مي شوند، گناه و ناپاكي در آن جا شايع مي گردد. خلاصه اين خطبه مجموعه اي از اخبار غيبي است.

اين واقعيت ها و حقايق غيبي در علم الهي وجود دارد و از راه تحصيل علوم دانشگاهي نمي توان بر آن دست يافت. اين خداوند است كه با مشيت اختصاصي خود به هر كسي كه بخواهد اين دانش را افاضه مي كند و او را به پاره اي از اخبار غيبي واقف مي سازد. [1] .