ذكر اهل بيت انسان را از وسوسه و از هر شك و ريبي حفظ مي كند. [1] .

در صواعق المحرقه از شعبي روايت شده است كه روزي ابوبكر در زمان خلافت خود با جمعي نشسته بود كه علي عليه السلام آمد ابوبكر از علي عليه السلام استقبال كرد و گفت: هر كس بخواهد نظر كند به سوي بزرگ ترين مردمان از جهت مرتبه و نزديك ترين ايشان از جهت نسبت و فاضل ترين از جهت حالت از ما به رسول الله صلي الله عليه و آله پس نظر كند به سوي آن كه طالع شد، يعني علي مرتضي عليه السلام. [2] .

امام جعفر صادق عليه السلام از پدرش روايت كرده كه فرمود:

ماييم اهل بيت و شجره نبوت و آورنده كتاب آسماني، فرشتگان در منزل ما رفت و آمد مي كنند و ماييم خانه رحمت و معدن علم وكمال. [3] .

وقتي آيه ي تطهير نازل شده، حضرت عبايي روي علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام كشيد و دست به سوي آسمان بلند كرد و فرمود: پروردگارا، اينها اهل بيت منند، از آنها دورگردان هر پليدي و شك را.