فاطمه عليها السلام به امام حسين عليه السلام مي فرمايد: پسرم، مانند پدرت شجاع باش.

حضرت زهرا عليهاالسلام در موقع بازي با اطفالش به حسين عليه السلام درس شجاعت و دفاع از حق و خداپرستي مي داد و در همين جمله حساس چهار نكته ي حساس را به آن كودكان القا مي كرد: مانند پدرت شجاع و خداپرست باش،


از حق دفاع كن، خدا را پرستش كن، با افراد كينه توز دوستي مكن. [1] .

ابوهريره مي گويد: حسن و حسين عليهماالسلام در حضور رسول خدا صلي الله عليه و آله كشتي مي گرفتند.پيغمبر خدا به حسن مي فرمود: آفرين حسن، آفرين. فاطمه عرض كرد: يا رسول الله، با اين كه حسن از حسين بزرگتر است او را عليه حسين تشويق مي كني؟! پاسخ داد: «علتش اين است كه حسين عليه السلام از تأييدات غيبي برخودار است و جبرئيل او را تشويق مي كند.براي همين من حسن را تشويق مي كنم» [2] .

جابر مي گويد: ديدم كه رسول خدا صلي الله عليه و آله با دست و پا راه مي رود. حسن و حسين بر پشت آن حضرت سوار بودند و مي فرمود: «بهترين شتر شتر شماست و شما بهترين سوار هستيد» [3] .

در چند كتاب معتبر مي نويسند خطاب رسيد به جبرئيل امين عليه السلام كه به زمين نازل و گهواره جنبان امام حسين عليه السلام بوده باش و او افتخار مي كرد و اين دو بيت را عوض ذكر خواب مي گفت:



ان في الجنة نهرا من لبن

لعلي و حسين و حسن



كل من كان محبا لهم

يدخل الجنة من غير حزن



محزون شاعر گويد:



خواب كن صيحه از اين بيش مزن

آتش غم بدل ريش مزن



ز آه خود بر دل ما نيش مزن

عرش را قائمه درهم مشكن



ان في الجنة نهرا من لبن...

تو كه جان را ز ازل باخته اي



قد مردانه علم ساخته اي



عالمي را به غم انداخته اي

به تو مكشوف شده سر و علن



ان في الجنة نهرا من لبن...




اي ضياء بصر اهل ولا

ياد كردي مگر از كرب و بلا



هاتف غيب مگر داد صلا

كه جدا مي شودت سر ز بدن



ان في الجنة نهرا من لبن...

توشه صف شكن ممتحني



تو كه آواره و دور از وطني



مي شود قمست تو بي كفني

تو سهيل از مژه ات مه مفكن



ان في الجنة نهرا من لبن...

دامن از اشك چرا تر داري



گريه بهر علي اكبر داري



يا ز بي شيري اصغر داري

كه زند تبر بحلقش دشمن



ان في الجنة نهرا من لبن...

اي گل تازه گلزار رسول



غنچه نورس زهراء بتول



مات و حيران ز جمال تو عقول

ذات يكتا به عزاي تو ملول



ان في الجنة نهرا من لبن...

اي رخت شمع شبستان هدي



شخص تو آينه ذات خدا



خواب كن خواب كه در كرب و بلا

مي برد شمر سرت را از قفا



ان في الجنة نهرا من لبن...

آسمان تخته گهواره ي تو



چشم انجم پي نظاره ي تو



جان فداي تن صدپاره ي تو

واي بر زينب بيچاره ي تو



ان في الجنة نهرا من لبن...

تو جفا بي حد و بي مر بيني



لب خشك علي اصغر بيني



داغ عباس دلاور بيني

بلكه داغ علي اكبر بيني



ان في الجنة نهرا من لبن...

اي كه باشد به تجلي ظهور



سر تو سر انا الله به ظهور



هست تفسير كن آيه ي نور

گه بگهواره و گاهي به تنور



ان في الجنة نهرا من لبن... [4] .