از آغاز ورود عمرو بن كربلا، وي از طرف امام حسين عليه السلام براي ارشاد عمر بن سعد انتخاب گرديد و امام در چند نوبت وي را به نزد عمر فرستاد و اين ارتباط تا وقت ورود شمر بن ذي الجوشن به كربلا ادامه داشت. [1] .

محدث قمي (ره) مي نويسد: عمرن بن قرظه همان كس است امام حسين او را به نزد عمر سعد فرستاد و از او خواست كه شبانه يكديگر را ملاقات كنند. گويند چون ملاقات حاصل شد حضرت او را به


نصرت خويش طلبيد. عمر عذرآورد و گفت: خانه ام خراب مي شود. حضرت فرمود: من آن را مي سازم. عمر گفت: ملك و دارايي ام را مي گيرند. حضرت فرمود: من بهتر از آن، از مال خودم در حجاز به تو خواهم داد، ولي عمر قبود ننمود.

عمرو بن قرظه در روز عاشورا در اشعار خود به همين مساله اشاره كرده، در كنايه به عمر سعد، كه گفته بود بر خانه و ملكم مي ترسم، مي گفت: دون حسين مهجتي و داري، جان و مال من فداي حسين باد. [2] .