در آخرين گفتار ميان حبيب و مسلم، حبيب به وي گفت: اگر مي دانستم كه پس از تو به ميدان نخواهم رفت دوست داشتم اگر وصيتي داري انجام دهم. مسلم با صداي ضعيف، در حالي كه به امام عليه السلام اشاره مي نمود، به حبيب گفت : اوصيك بهذا ان تموت دونه: وصيت


من اين است كه تا آخرين قطره خون خود، دست از او برنداري.

حبيب گفت: به خدا سوگند، اين وصيت تو را به جاي خواهم آورد. و در همين گفتگو بود كه مسلم بن عوسجه جان به خداي جان آفرين تسليم كرد. [1] .