با مسلط شدن عبيداللَّه بر اوضاع و دستگيري هاني بن عروه، اوضاع رو به وخامت گذاشت و مسلم بن عقيل تصميم گرفت براي كوتاه كردن دست عبيداللَّه بن زياد از نيروهاي وفادار به امام حسين عليه السلام قيام خود را آغاز كند. بدين منظور از عبداللَّه بن حازم خواست تا نيروها را فرابخواند. پس از اعلام عبداللَّه، در حدود چهار هزار نفر يا چهل هزار نفر گرداگرد مسلم جمع گشتند و شعار مسلمانان در روز بدر (يا منصور امت) را تكرار مي كردند.

مسلم بن عقيل به سرعت نيروها را سازماندهي كرد و فرماندهي گردانهاي لشكر را به عده اي واگذار نمود و مسلم بن عوسجه را فرمانده گروهي از قبيله مذحج [1] واسد گردانيد. [2] .