سعيد آخرين لحظات عمر خويش را سپري مي كرد و در انتظار پركشيدن به سوي معبود بود كه يكباره احساس كرد امام و محبوبش بالاي سر او ايستاده است. با اين كه سعيد در شب عاشورا، به اشاره امام جاي خود را در بهشت ديده بود، در اين آخرين لحظات چشم خود را به سختي گشود و امام را مخالطب قرار داد تا از او بشنود كه عملش مورد قبول خدا قرار گرفته است يا نه! گفت: اوفيت يا بن رسول اللَّه، اي فرزند رسول خدا، آيا وفا كردم؟

امام پاسخ داد: نعم انت امامي في الجنة [1] ، آري تو وظيفه خود را به خوبي انجام دادي و تو پيشاپيسش من در بهشت هستي.