ابن جرير مي نويسد: در پايان نماز خوفي كه امام حسين عليه السلام در اول ظهر عاشورا خواند، درگيري سختي پيش آمد و زماني كه دشمن خود را به امام حسين عليه السلام رساند سعيد حنفي پيش روي امام قرار گرفت و خود را هدف تيرهاي دشمنان قرار داد.

سپاهيان عمر بن سعد از چپ و راست به سوي امام تيراندازي مي كردند و سعيد گاهي با صورت، گاهي با سينه، يا به دو دست و گاهي هم به پهلوي خود، پذيراي تيرها مي شد، به گونه اي كه حتي يك تير هم به امام اصابت نكرد تا اين كه خود به زمين افتاد. [1] .