از عملكرد سعيد و نقش او در حوادث كوفه روشن است كه در كربلا چه حماسه اي آفريده و چه درسي به آيندگان داده است. آنچه سعيد در كربلا در دفاع از امام خويش انجام داد شايد در تاريخ، نظير نداشته باشد.

وي در شب عاشورا، به هنگامي كه امام خطبه خواند و از يارانش خواست تا از تاريكي شب براي رفتن استفاده كنند، دومين فردي بود كه در تاييد مواضع به حق آن حضرت سخن گفت و شور آفريد. وي چنين گفت:

به خدا قسم، هرگز تو را تنها نمي گذاريم و رهايت نمي كنيم تا خداوند بداند كه ما حرمت پيامبر را درباره ي تو حفظ كرديم! به خدا سوگند، اگر مي دانستم كه كشته مي شوم، سپس زنده شده و سوزانده مي شوم و خاكسترم را برباد مي دهند و اين كار هفتاد مرتبه درباره من انجام مي شود، هرگز دست از تو برنمي داشتم. چگونه چنين نكنم، در حالي كه اين يك مگر بيشتر نيست و پس از آن كرامتي است كه هرگز پايان ندارد. [1] .