در روز عاشورا نافع بن هلال پيوسته با نشانه گرفتن دشمن به وسيله تيرهاي خود آنها را سرگردان كرده بود. خوارزمي مي نويسد: او همچنان تيراندازي مي كرد تا اين كه تيرهايش تمام شد. سپس شمشير خود را از نيام بيرون كشيد و به دشمن حمله ور شد و چنين رجز مي گفت:



أنا الغلام اليمني الجملي

ديني علي دين حسين و علي



إن اقتل اليوم فهذا أملي

و ذاك رأيي و الاقي عملي



من غلام يمني و جملي و پيرو دين حسين و علي عليه السلام هستم، اگر امروز كشته شوم، به آرزوي ديرين خود و به نتيجه ي اعمال گذشته ام دست خواهم يافت. [1] .

او در اين نبرد نابرابر، دوازده [2] يا سيزده [3] يا هفتاد نفر را به هلاكت رساند. [4] دشمن كه نتوانست با او به مقابله برخيزد چاره


را در حمله دسته جمعي ديد. از اين روي اطرافش را گرفته، او را هدف تير و سنگ قرار دادند تا بازوان او را شكستند. [5] .