اما فاطمة (ع) تزويج به جناب حسن مثني رضوان الله عليه شده بود كه از بزرگان علماء مانند شيخ مفيد (ره) و از علماي اهل سنت نقل كرده اند كه سيد الشهداء (ع) حسن مثني (ره) را مختار كرد كه يكي از دخترهايش از فاطمة و سكينة هر كدام را بخواهد به او تزويج كند در اينجا نقلها مختلف است كه حسن مثني خودش فاطمة را اختيار كرد يا او خجالت كشيد و سخني نگفت امام (ع) فرمود كه فاطمة را به تو تزويج مي كنم زيرا او به مادرم فاطمه ي زهراء سلام الله عليها شباهت دارد و حسن مثني با عيالش فاطمة (ع) در كربلاء بود و امام حسين (ع) بعضي از ودايع امامت را به فاطمة (ع) روز عاشوراء سپرد كه بعدا به برادرش حضرت سجاد سلام الله عليه بدهد و آن بانوي عصمت جده ي سادات حسني و طباطبائيين است و آنها به واسطه ي او حسيني اند.

و اما سكينة شوهرش عبارت از پسر عمويش عبدالله بن امام حسن بن اميرالمؤمنين (ع) است كه قبل از وقعه ي كربلاء تزويج آنها واقع شده


بود و عبدالله در كربلاء شهيد شد و شيخ طبرسي (ره) در اعلام الوري گويد: و كان عبدالله بن الحسن (ع) قد زوجه الحسين ابنته سكينة فقتل قبل ان يبني بها [1] .

و ابوالفرج اصفهاني نيز در أغاني به اين موضوع تصريح كرده است ج 14 ص 163. چنانچه ابوالحسن عمري در كتاب المجدي نيز نقل كرده است و آن كتاب از كتب معتبرة در انساب است.

و اما زينب از اولاد سيدالشهداء (ع) چون ذكري از او در كتب معتبرة بغير از ذكر نامش نيست معلوم مي شود در حال صغر از دنيا رفته است و بعيد نيست كه او به نام (رقيه) معروف شده باشد كه در دمشق مدفون است و شايد جهت معروف شدن وي به نام (رقيه) چون در مدفن او در دمشق به نام (رقيه) بنت امام اميرالمؤمنين (ع) نوشته اند علتش آن باشد ولي او دختر سيدالشهداء (ع) است و علامه ي سماوي (ره) در رساله ي مواليد الائمة (ع) يكي از دختران سيدالشهداء (ع) به نام (رقية) شمرده است.

و اما دختر چهارمي كه در مطالب السئول به وي اشاره شده و نامش را ذكر نكرده در تواريخ معتبره شرح حالي از وي در دست نيست و اگر صحت داشته باشد شايد اوست كه به نام فاطمة است و در مدينه مانده باشد والله العالم.


پس موضوع قصه ي عروسي قاسم (ع) صحت ندارد و لذا علامه ي مامقاني (ره) در تنقيح المقال فرموده: آنچه در منتخب از قصه ي تزويج قاسم (ع) مرسلا نقل شده من و سائر اهل تتبع در كتابهاي سير و تواريخ و مقاتل معتبره بر آن اطلاع نيافتيم رجوع شود در تنقيح به ترجمه ي حضرت قاسم (ع).

ثانيا: بسيار دور از اعتبار است كه همچو قضيه اي روز عاشوراء با آن اوضاع و احوال و شدت بلاياء و مصائب اتفاق افتد گرچه بعضيها بعض تقريبات ذكر كرده اند ولي هيچ كدام باور كردني نيست و بايد از آنچه در خصوص اين قضيه علامه ي فقيه عالم رباني حاج شيخ جعفر شوشتري رحمه الله فرموده و در (فوائد المشاهد) ثبت است غفلت ننموده و به كلمات آن بزرگوار مراجعه كرد.