و براي امام (ع) در روز عاشوراء طفلي نيز از مادر متولد شده و توهم مي شود كه او نيز همان علي اصغر و عبدالله رضيع است در صورتي كه طفلي در ساعت ظهر عاشوراء از مادر متولد شود چه مناسبت دارد كه با آن دو طفل يكي بوده باشد؟

ابن واضح يعقوبي (ره) كه در سال (292) ق وفات يافته در تاريخش كه از قديم ترين كتب تاريخ است به تولد آن طفل در روز عاشوراء تصريح كرده و صاحب «الحدائق الوردية» كه از علماء زيديه است گفته: كه مادر آن طفل ام اسحق بنت طلحة بن عبيدالله تيمية است كه مادر فاطمة بنت الحسين عليه السلام است كه عيال حسن مثني رضوان الله عليه بوده است.

و عين عبارت يعقوبي رحمه الله اين است كه در حالات امام عليه السلام گويد:

ثم تقدموا رجلا رجلا حتي بقي وحده ما معه احد من اهله و لا ولده و لا أقاربه فانه لواقف علي فرسه اذ أتي بمولود قد ولد له في تلك الساعة فاذن في أذنه و جعل يحنكه اذ اتاه سهم فوقع في حلق الصبي فذبحه فنزع الحسين عليه السلام السهم من حلقه و جعل يلطخه بدمه و يقول: والله لانت اكرم علي الله من الناقة و لمحمد اكرم علي الله من صالح ثم


اتي فوضعه مع ولده و بني اخيه... [1] .

از اين عبارت كه نقل شد معلوم است كه امام عليه السلام سوار اسب بوده و آن طفل تازه مولود را آورده اند و امام عليه السلام به گوش وي اذان گفته و در آن موقع با تير زده اند و كلماتي كه امام عليه السلام بعد از تير خوردن آن تازه مولود تكلم فرموده شباهت به آن كلمات كه در موقع تير خوردن عبدالله رضيع و علي اصغر فرموده ندارد ولي صاحب الحدائق الوردية قضيه ي آن تازه مولود را ذكر كرده و در آخر كلامش با قضيه ي عبدالله رضيع خلط كرده و روايت امام باقر عليه السلام را كه در حق عبدالله رضيع فرموده درباره ي آن تازه مولود آورده و آن را نيز عبدالله رضيع ناميده است.

و سيد جليل آقا سيد عبدالمجيد حائري (ره) در ذخيرة الدارين در ضمن بيان اسامي و حالات اشخاصي كه در زيارت ناحيه ي مقدسيه از بني هاشم نامي از آنها ذكر نشده گويد: از آنها عبدالله رضيع است كه روز عاشوراء وقت نماز ظهر متولد شده بنا بر آنچه صاحب «الحدائق الوردية» روايت كرده است:

قال: ولد للحسين (ع) في الحرب و امه ام اسحاق بنت طلحه بن عبيدالله التيمية زوجة الحسين (ع) فأتي به و هو قاعد فأخذه في حجره


و لباه بريقه و سماه عبدالله فبينما هو كذلك اذ رماه عبدالله بن عقبة الغنوي و قيل هاني بن ثبيت الحضرمي بسهم فنحره فأخذ الحسين (ع) دمه فجمعه و رمي به نحو السماء فما وقع منه قطرة الي الارض قال فضيل: و حدثني ابوالورد، انه قال: سمعت اباجعفر (ع) يقول: لو وقعت منه الي الارض قطرة لنزل العذاب انتهي كلام صاحب الحدائق [2] .

مورد اعتماد درباره ي اين تازه مولود در روز عاشوراء آنست كه ابن واضح يعقوبي رحمه الله نقل كرده چون از قديم ترين كتب تاريخ و نزديكترين اشخاص است كه آن را به قلم آورده و بعد از وقعه ي عاشوراء به دويست و چند سال تقريبا نگاشته است و اما صاحب «الحدائق الوردية» قضايا و حالات اطفال را باز مقداري به هم خلط كرده است والله العالم.