جهت ضم «آل» بر صلوات
از آنچه نگارش يافت روشن شد كه در صلوات بايد (آل) را از
آن جدا نكرده و بر صلوات بايد ضميمه شود و لذا بهترين عبارتي كه بايد با آن به رسول الله صلي الله عليه و آله صلوات فرستاد همان عباراتيست كه در افواه و السنه ي مردم از شيعيان از عالم و جاهل و بزرگ و كوچك و در تشهد نمازها معمول و مشهور است و بدون شك ان عبارت كفايت مي كند كه عبارت است از:
«اللهم صل علي محمد و آل محمد».
و مراد از (آل) در صلوات گفتن و در تشهد نمازها چنانچه كرارا نگارش يافت در نزد ما شيعه ي اماميه اثناعشريه عبارت از اميرالمؤمنين و صديقه ي طاهره فاطمه ي بتول زهراء عليهماالسلام و يازده ائمه ي معصومين ديگر صلوات الله عليهم مي باشند و آن بزرگواران هستند كه در نماز بر آنها صلوات فرستادن با جدشان خاتم انبياء صلي الله عليه و آله و سلم واجب است و اگر گفته نشود نماز باطل خواهد شد.
و حكمت و جهت انضمام (آل) كه خود رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم دستور فرموده و ضم آن را بيان كرده چيست؟ در اينجا دو وجهي براي آن از مرحوم مبرور سلطان متشرع عادل سلطان محمد اولجايتو مشهور (شاه خدابنده) مغولي رحمة الله عليه نقل شده و هر دو وجه بسيار لطيف است به نقل آنها اكتفاء مي شود و جهاتي ديگر نيز دارد ولي قبلا اين چند سطر را مي نگارد: