و ترك كردن جهر به بسم الله الرحمن الرحيم و اخفات گفتن آن از بني اميه ناشي

گشته و در مقابل عمل اميرالمؤمنين عليه السلام كه جهر به تسميه مي فرموده اصرار ورزيده اند كه آن را ترك كنند و اخفات نمايند. امام رازي گويد: ان عليا عليه السلام كان يبالغ في الجهر بالتسمية فلما وصلت الدولة الي بني امية بالغوا في المنع من الجهر سعيا في ابطال آثار علي عليه السلام. فلعل انسا خاف منهم فلهذا السبب اضطربت اقواله فيه و نحن ان شككنا في شيئي فانا لا نشك انه مهما وقع التعارض بين قول أنس و ابن المغفل و بين قول علي بن ابي طالب عليه السلام الذي بقي عليه طول عمره فان الاخذ بقول علي اولي فهذا جواب قاطع في المسألة [1] .

پس آقاي آلوسي تبعيت از بني اميه را بر تبعيت از رسول الله صلي الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام ترجيح داده چنانچه عموم اهل سنت در عصر حاضر هم از بني اميه پيروي مي كنند و در تسميه اخفاف مي نمايند و اصل ترك بسم الله الرحمن الرحيم از معاويه بروز كرده يا اخفات نموده ولي مردم نشنيده اند بعد اعتراض نموده اند. امام رازي در تفسير كبير نقل كرده كه معاويه به مدينه آمد و به مردم امامت نمود و در نماز جهري تسميه را ترك كرد و بعد از آن كه


نماز را تمام نمود مهاجرين و انصار از هر طرف زبان اعتراض را گشوده و فرياد زدند: اي معاويه آيا فراموش كردي و از ما نماز را دزدي نمودي؟ پس بسم الله الرحمن الرحيم چطور شد؟ معاويه دوباره نماز را اعاده كرده و از سر گرفت [2] .

و ممكن است اصلا نخوانده يا اخفات نموده باشد كه مردم نشنيده اند يا بنا داشته اصلا بسم الله گفتن را از نماز حذف نمايد و اعتراض مهاجرين و انصار باعث شده كه به نيت فاسد خود نرسيده و به جهت مخالفت با رسول الله صلي الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام در تسمية اخفات كرده و اين سنت سيئة و بدعت آشكار را از خود به يادگار گذاشته و سنيها نيز تا حال تابع معاويه شده اند. چنانچه در نماز خواندن با جماعت در پشت سر هر امام فاسق و فاجر تبعيت از بني اميه كرده اند چنانچه علامه ي شهير شيخ محمد سعيد عرفي (ره) در كتاب نفيس ( سر انحلال الامة العربية و وهن المسلمين) بر آن تصريح كرده رجوع شود به كتاب نامبرده از ص 39 تا ص 48 ط 2 دمشق سال 1386 ه ق.


چون بني اميه مي خواستند به سنن و احكام شرع از واجبات و مستحبات و به تمامي قوانين اسلامي تغيير بدهند و دشمنان سرسخت اسلام بودند همان معاويه است كه در اين خيال بود و مي خواست اصلا اسم رسول الله صلي الله عليه و آله كه در بالاي مناره ها در صبحگاهان با آواز بلند طنين انداز مي شود آن را موقوف سازد و لذا از جزئيات احكام گرفته بود تغيير مي داد و تسميه را در نماز ترك مي كرد تا به كليات برسد.