و چه قدر خرافات و هذيانها و اباطيل در حق شيعه ي اهل بيت عليهم السلام در ميان عوام سنيها رواج دارد كه مي فرمايد: انسان عاقل از ذكر آنها خجالت مي كشد. با آن معتقدات باطله و عقائد كاسده چه اميد اتحاد و وحدت كلمه در مقابل دشمنان اسلام در ميان مسلمين خواهد ماند [1] ، در صورتي كه شيعه كليه مسلمين غير از خوارج و نواصب و غلات


همه را مسلمان دانسته و آنها را پاك مي داند و اگر بميرد بر جنازه اش نماز مي خواند و اگر در آخرت مآل كار غير اهل ايمان به خسران و زيانكاري گرايد و به مراتب اهل ايمان نرسند و يا به عذاب اليم گرفتار باشند مطلبي است كه حقيقت امر نزد خداوند تعالي است.

بلي كسي كه به ولايت و امامت و خلافت و وصايت بلافصل اميرالمؤمنين و اولاد طاهرين آن حضرت سلام الله عليهم اجمعين قائل نباشد مآل كارش در آخرت بخسران ابديست و اعمال و عباداتش مقبول درگاه خداوندي نيست ولي كسي از شيعه غير شيعه ي اثناعشريه را كافر نمي داند و بدتر از يهود و نصاري و كافر نمي شمارد بلكه به وي به نظر برادري نگاه كرده و انما المؤمنون اخوة [2] را فراموش نمي كند، در مقابل اين معتقدات شيعه اهل سنت در حق شيعه آن مزخرفات را


اعتقاد دارند كه شيخ اجل عرفي بر آنها اقرار و بر آن معتقدات اعتراف كرده است.

بلي شيعه خوارج و نواصب و غلات را كافر مي دانند و در اين اعتقاد اهل سنت نيز با آنها موافقت دارند و از متفردات شيعه نمي شمارند زيرا مودت و محبت اهل بيت از ضروريات اسلام است و كتاب و سنت بر آن ناطق و صراحت دارد و لذا دشمني و بغض و عداوت اهل بيت عليهم السلام موجب كفر و ظالمين بر آنها از جهت دشمني و عداوت و يا غلو مستوجب لعن است. و خداوند مي فرمايد: الا لعنة الله علي الظالمين [3] .