ثعالبي در كتاب (لطائف المعارف) ابوسفيان را از مشاهير زنادقه


و از زنات مثل مغيرة به شعبه شمرده است [1] .

چنانچه ابوسفيان و پسرش معاوية از مؤلفة القلوب بودند [2] يعني از بيت المال مسلمين به آن پدر و پسر مي دادند كه تأليف قلوب شده و به اسلام تمايل نمايند و بالاخره از روي ناچاري پس از فتح مكه و قوت و شوكت اسلام در صورت ظاهر اظهار اسلام كردند ولي در باطن در همان نفاق و زنديقي خود باقي بودند و بر عليه اسلام فعاليت داشتند و حرفهاي ابوسفيان پس از خلافت عثمان كه خلافت را بكره تشبيه كرده و خطاب به بني اميه نموده و گفته كه آن را به هر طرف مي خواهيد بزنيد نه بهشتي در كار است نه آتشي وجود دارد مشهور و در كتب سنيها مسطور است.