بازگشت

دائمي بودن آثار و نتايج نهضت سيدالشهداء


و لذابايد مسلمين عموما و شيعه خصوصا در زنده نگهداشتن تاريخ واقعه ي جانگداز كربلاء و در احياء آثار آن دشت پربلاء اهتمام تمام به كار ببرند و يكي از مراسمي كه بايد هر سال تجديد شود موضوع اربعين است، كيست كه از سيد مظلومان لايق تر باشد كه هر سال تا اربعين او آثار و مآثر او را زنده نگاه داشت؟ و در تمامي روزهاي زيارتي تظاهر به زيارت قبر مباركش برپا نمود؟ و اربعين او را هر سال تجديد كرد؟ تا معلوم نمود چنانچه تا حال معلوم شده نهضت سيدالشهداء عليه السلام غالبية في صورة المغلوبية و البته بايد فقط به قدرداني از سيدالشهداء عليه السلام اكتفاء نكرد بلكه عمده آنست كه در هدف با آن حضرت قدم برداشت و در هر زمان شركت كرد و سرمشق اخذ نمود.

بلي گاه مي شود بر حسب اقتضاء زمان بايد رويه ي حضرت امام حسن مجتبي عليه السلام سرمشق شود و گاه رويه ي سيدالشهداء عليه السلام را دستور


و سرمشق اتخاذ نمود و مصلحت وقت و زمان را با دقت ملاحظه كرد چنانچه آن بزرگواران كردند.

و ناگفته نماند اگر سائر مردم بر اموات خودشان در زمان وفات آنها اربعين نگاه مي دارند و در سالهاي ديگر از آن رويه دست برمي دارند چون مزايا و نتايج زندگاني آنها محدود است و آثارش هميشگي نيست و دراندك مدت هر قدر كار بزرگي را انجام داده باشند بالاخره منقضي شده و دائمي نيست.

به خلاف آثار و نتايج نهضتي را كه سيدالشهداء عليه السلام برپا نموده كه مزاياي آن تمام شدني نيست و درس عبرتي است بر آيندگان و سرمشق نهضتي است بر از جان گذشتگان بر آنهائي كه در راه دين و در احياء شريعت سيد المرسلين صلي الله عليه و آله جان خود را نثار مي كنند و نفسهاي خود را قرباني مي دهند و در فكر آنند كه ظلم و ستمهاي بني اميه را با مرور زمان به ياد علاقه مندان به اسلام و قرآن بياورند و جناياتي كه آن شجره ي خبيثة در حق خاندان پيغمبر صلي الله عليه و آله عملي كرده اند با گذشت زمان كهنه نشود و فراموش نگردد و جنايت كاران دوران نتوانند انكار نمايند چنانچه در گذشته اشاره شد كه ابن تيميه با تمامي بي حيائي و پرروئي چه كلمات جنايت كارانه به قلم آورده و چطور كاري را كه مثل آفتاب است خواسته انكار نمايد و امثال ابن تيميه ها در هر زمان در كمينند و در هر دوران مي خواهند طرفداران اهل بيت عليهم السلام را هدف اكاذيب خودشان قرار بدهند.