اگر اضافه كننده آن جملات زيادي: «علي قبر ابي عبدالله» و «سنة كاملة» به روايت مصقلة الطحان از اول تا آخر دقت مي كرد و قرائني


را كه در آن وجود دارد ملاحظه مي نمود و عبارات و جملات آن روايت را تا آخر مطالعه كرده و در آنها ت.مل مي كرد به وي روشن شده و مي ديد كه آن قرائن شاهد است كه روايت مزبوره راجع به پس از مراجعت بانوي معظمه «رباب» زوجه ي باوفاي امام (ع) به مدينه است كه از كربلاء پس از اقامت يك سال در ميان آفتاب چنانچه گفته شد بسيار مورد اعتماد است كه اين واقعه حقيقت داشته باشد به مدينه برگشته و باز در اقامه ي ماتم به سيدالشهداء (ع) كوتاهي نداشته حتي از تاريخ و اخبار معلوم مي شود در خوراك و پوشاك خود هم به طور عزاداري و اشخاص مصيبت زده بوده و غذاهاي لذيذ نخورده و طعام هائي كه اشك چشم را زياد نمايد تناول فرموده و زنان و خادمها به دور وي جمع مي شده و گريه بر سيدالشهداء (ع)مي كرد و آن بانوي معظمه گريه و زاريش در خانه و منزلي بوده و اگر آن جريان و احوال كه خبر طحان به آن دلالت دارد در كنار قبر مطهر سيدالشهداء (ع) در كربلاء اتفاق افتاده بود در آن اوقات در آنجا هنوز خانه ي وجود نداشته تا آن بانوي معظمه امر كند مرغها را از آن خانه بيرون رانند.