در تبريز در قله ي كوه سرخاب مقبره ايست به نام (عين علي زين علي) و گويند كه اصل صحيح آن عون بن علي (ع) و زيد بن علي (ع) است و در افواه عوام تحريف و تصحيف گرديده [1] و هر دو فرزندان امام


اميرالمؤمنين (ع) است ولي اين شهرت بي اصل و بي اساس است آنجا مسكن دو جولاهه ي زاهد گوشه گير بوده كه صاحب روضات الجنان حافظ حسين متوفي (997) ه. ق از ترهات و خرافات صوفيه ي سنيها افسانه ي درباره ي آنها نقل كرده است [2] و جاي تكيه ي جماعتي از صوفيهاي نعمة اللهية بوده ولي حشري در تذكره ي خود به خاطر شاه عباس كبير صفوي و خوش آيند او آنجا را خوابگاه دو جگرگوشه هاي امام اميرالمؤمنين عليه السلام


و نورديده هاي امام كونين قلمداد كرده بالاخره امام زاده درست شده و پس از چند قرن از افراد خاندان ما سادات طباطبائين عبدالوهابية مرد سليم النفس زودباوري نوشته ي حشري و امثال وي را مدرك خود قرار داده و از روي سادگي و سطحي بودن كه در بعضي طبايع انساني يك صفت غريزي است به نگارش هر نويسنده اعتماد كرده، در تاريخ بسيار ساده و سطحي و عوامانه ي خود به نام (تاريخ اولاد اطهار) نگارش داده و امام زاده ي لازم الاحترام ساخته است و بعدا اشخاصي پا به عرصه ي وجود مي گذارند و به اقوال آن ساده لوحان زودباور اطمئنان كرده و نوشته هاي آنها را براي خودشان مدرك قرار مي دهند و بعضي تقريبات و تأئيدات موهوم هم علاوه مي شود شسته و رفته امام زاده مي سازند ولي سادات و اولاد بلاشك و شبهه از بني فاطمة عليهاالسلام را احترام نمي گذارند سهل است بلكه بي احترامي مي كنند و اهانت وارد مي سازند.